काल सकाळी, कामावर जात असताना..

वाटेमध्ये एका ठिकाणी, पोलिसांचा फार मोठा ताफा, एका सिग्नलवर..
थांबलेल्या बाईक स्वारांची कसून तपासणी करत होता, बरेच.. दुख्खी कष्टी बाईकस्वार, छोट्या मोठ्या चुकांसाठी त्यांच्याकडे आर्जव विनंत्या करत होते. पण, त्यांच्या पाषाण हृदयी काळजाला काही पाझर फुटत नव्हता.
सकाळची वेळ, प्रत्येकाला कामावर जायची घाई. त्यात आपला देश भला मागास, कोणती सुखसुविधा नाही. आणि, त्यात हा मानसिक त्रास..!
त्यावेळी..मला वाटलं,
आता मला सुद्धा ते पोलीस पकडतील कि काय.? पण मी सगळ्या बाजूने अपडेट असल्याने अशा भित्यांना मी बिलकुल भिक घालत नसतो.
आणि तितक्यात, भिरभिरत्या नजरेच्या कोवळ्या वयाच्या त्या पोलिसाने माझ्या शेजारी उभ्या असलेल्या एका वयोवृद्ध व्यक्तीला पकडलं. आणि, तो त्याची कसून चौकशी करू लागणार.
तितक्यात.. त्या वृद्ध गृहस्थाने रागारागाने त्यांची कायनेटिक होंडा स्टेन्डवर लावली.

आता... हा नवा सीन पाहायला मी फारच उत्सुक झालो होतो. त्यामुळे, माझी गाडी त्याच जागेवर थोडी मागील बाजूस उभी करून मी पुढील गंमत पाहू लागलो.

बेगाने शादिमे अब्दुल्ला दिवाना.. हाहाहाहा,

त्या अपराधी ( त्या कोवळ्या पोलिसाने ठरवलेल्या ) बाबांनी, डीकीमधून एक-एक महत्वाची कागदपत्रे बाहेर काढत त्या पोऱ्याशा पोलिसाच्या हातात दिले..

हे घ्या..
हे माझं लायसन, हे आरसी, हे टीसी, हि पीयूसी, हे गाडीचं पंधरा वर्षानंतर करावं लागतं ते न्यू रजिस्ट्रेशन.
आणखी काही हवं आहे का तुम्हाला..?
आणि हो.. माझ्या गाडीची हेड लाईट चालू आहे, इंडिकेटर चालू आहे, हॉर्न चालू आहे. आणि, मी हेल्मेट सुद्धा घातलं आहे..!
गाडीचा नंबर मराठी मध्ये लिहिला आहे. त्याची काही तक्रार असेल तर सांगा..!
एका दमातच, त्या म्हाताऱ्याने त्या पोलिसाला अगदी जाम करून टाकला होता.

शेवटी रागे भरून तो म्हातारा त्या पोलिसाला म्हणाला..
अहो.. कोणाला पकडावं, याची तरी तुम्हाला समज आहे का..? तुमच्या ओठावर अजून मिसरूड सुद्धा फुटलं नाहीये, कोणत्याच गोष्टीची तुम्हाला जाण नाहीये, काही नाही तर किमान जरा माणसांचं वय तरी पाहत जा. विनाकारण लोकांना किती मनस्ताप देताल..?

शरमेने, तो तगडा तरुण पोलीस त्या व्यक्तीला म्हणाला.
काका.. राग माणू नका, तुम्हाला ओळखण्यात माझी चुक झाली आहे.. मला माफ करा, आणि या आता तुम्ही.
त्या पोलिसाच्या या वक्तव्यावर तो म्हातारा अजून भडकला. आणि, म्हणाला..

या.. काय..!
हां, तुम्ही कोणाशी बोलताय हे..?
असं म्हणून, त्या म्हाताऱ्याने त्याच्या जुनाट कायनेटिक होंडाला किक मारून तिला स्टार्ट केली.
आणि त्या पोलिसाला तो म्हणाला..
फार जुनी गाडी आहे माझी, बघा.. ती कसा भकाभका धूर मारत आहे. पण, या गंभीर कारणामुळे तुम्ही माझं काहीएक वाकडं करू शकणार नाही. कारण, माझ्याकडे " पीयूसी " सर्टिफिकेट आहे ना.

चला..माझ्यासोबत तुम्ही येताय का, त्या पीयूसी सेंटरमध्ये छापा मारायला..? ज्याने कोणतीही तपासणी न करता, धूर तापासनीचं हे नकली सर्टिफिकेट मला दिलं आहे..!

अहो, मी तुम्हाला एक मोफतचा सल्ला देतो, इथे उभं राहून लोकांच्या वेळेची आणि कामाची खोटी
करण्यापेक्षा, अशी काही विशिष्ट प्रकारची विधायक कामं करा. ज्यामुळे, लोकं सलाम ठोकतील तुम्हाला.
त्या म्हातार बाबांनी सगळा सदाशिव पेठी दणका त्या पोलिसाला दाखवला होता.

वाह.. त्या बाबांवर मी तर जाम खुश झालो होतो.
त्यामुळे, बाईकवर बसूनच मी मनसोक्त अशा दोनचार टाळ्या वाजवल्या. आणि, माझ्या जुन्यापुराण्या बाईक वरून खाली उतरून. त्या बाबांना मी प्रेमपूर्वक नमस्कार केला.
आणि.. छद्मी हास्याने त्या पोलिसाकडे एक विचित्र कटाक्ष टाकत..

मी, माझ्या गाडीचा पहिला गियर टाकला, आणि पुढे निघून गेलो..!