परवाच्या प्रवासात.. त्या विवाहित मुलीने,
ऑ sssssssक करून, ओकारीचा पहिला बॉम्ब जसा टाकला. तो मी प्रत्यक्ष माझ्या डोळ्याने पाहिला. ती विवाहिता माझ्या मुलीच्या वयाचीच होती. पण बिचारीने, स्वतःच्या त्रासाची माहिती असल्याने. दोन पाच कॅरी बॅग सुद्धा सोबत ठेवल्या होत्या. आणि तिला आलेल्या वांत्या, ती बरोबर त्या पिशवीमध्येच करत होती. बहुतेक, तिला वीसएक वर्षांचा दांडगा अनुभव असावा.
पण.. ती मुलगी माझ्या उजव्या हाताच्या सीटला शेजारील बाजूस बसली असल्याने. हा सगळा कार्यक्रम मी अगदी लाईव्ह पाहत होतो. कारण न बघून काय करता, तो आवाजच असा असतो. कि आपसूकच आपलं लक्षं तिकडे केंद्रित होतं म्हणजे होतच.
खरं सांगायला गेलं तर, या गोष्टीचं मला फार काही घाण किंवा गलिच्छ असं काही वाटलं नव्हतं. कारण.. उलटी होणं हि एक नैसर्गिक प्रक्रिया आहे.

त्या वांत्या करणाऱ्या विवाहितेच्या पुढील सीटवर.. एक नवविवाहित जोडपं बसलं होतं. भरपूर मोठी बॅग घेऊन ते माझ्या समोरच स्वारगेटला एसटी मध्ये चढलं होतं. आणि विशेष म्हणजे, त्यांनी सीट्स आरक्षित सुद्धा करून ठेवल्या होत्या. म्हणजे एकंदरीत हा त्यांचा पूर्वनियोजित कार्यक्रम असावा.
तर.. मागील बाजूने.. अगदी जोरात.. ऑ sssssssक असा ओकारी करण्याचा आवाज आल्यावर.
ते दोघे नवरा बायको कमालीचे दचकले. ती नवविवाहिता तर, तिच्या नवरोबाच्या कुशीत पहुडली होती. तरी सुद्धा ती दचकली. घाबरून ते दोघेही मागे वळून पाहण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करत होते. पण त्या सीट्स इतक्या उंच असतात. कि मागे वळून पाहून काहीच दिसत नाही.
आणि थोड्या वेळात.. त्या मुलीने, पुन्हा एकदा जोरात.. ऑ sssssss क केला.
आता मात्र, हा " ऑ " काही थांबायचं नाव घेत नव्हता. त्यामुळे, पुढील जोडपं कमालीचं तणावाखाली आलं. त्यांना नेमकं समजायलाचं मार्ग नव्हता, कि मागे नेमकं काय प्रकरण चालू आहे. कारण.. ते दोघे या साठी घाबरले होते.. कि, त्या ओकारीचे ओघळ आमच्या पाया पर्यंत आले तर काय करायचं..? पण असं काहीही होणार नव्हतं. कारण.. मागे काय प्रोग्राम चालू आहे, ते मला माहिती होतं. आणि काहीच समजत नसल्याने, समोरील जोडपं खूपच तनावाखाली आलं होतं.

शेवटी चहापान करण्यासाठी एसटी थांबली..
तेंव्हा.. त्या दोघांनी, सुटकेचा निश्वास सोडला. बाहेर जाता जाता, न राहवून शेवटी त्या मुलाने मागील बाजूस नेमकं काय घडलं आहे ते पाहिलं. आणि त्याला ओकारीने भरलेल्या केरी बेग दिसल्या, तसा तो थोडा खुश झाला. कि त्या बाईने गाडीत काही घाण वगैरे केली नाही.
परंतु.. हा घडला प्रकार पाहिल्यावर एसटीच्या बाहेर गेल्यावर सुद्धा, त्या दोघांनी काहीच खाल्लं नाही. बहुतेक, त्यांना सुद्धा " उलटी " या विषयाची भीती बसली असावी.
नंतर पुन्हा एकदा सगळे प्रवाशी एसटी मध्ये येऊन बसले. मधल्या काळात, त्या ओकारी करणाऱ्या मुलीने, तिने ओकारीने भरवलेल्या सगळ्या पिशव्या एसटीच्या बाहेर टाकून दिल्या होत्या.

घडल्या प्रकाराने.. लाजेने ती मुलगी नाश्ता वगैरे करायला आली नाही. शेवटी मीच डोकं लढवलं, आणि त्या हॉटेल कामगाराकडून एक लिंबू विकत घेतला. आणि एसटीत जाण्या अगोदर त्या मुलीला मी तो लिंबू दिला आणि म्हणालो.. याला दाबून याच्या सालीच्या गंध घेत राहा. तुला वांत्या होणार नाहीत. बिचारी खूपच लाजली..पण धन्यवाद म्हणायला विसरली नाही.

एसटी सुरु झाली.. ती मुलगी, त्या लिंबाचा वास घेतच प्रवास करत होती. आणि अचानक तिच्याकडे असणारी एक केरी बेग खाली पडली. आणि एसटीच्या हेलकाव्याने सरकत सरकत ती पुढील बाजूस त्या जोडप्याच्या पायापाशी गेली. ज्यावेळी या मुलीच्या लक्षात आलं. कि आपली पिशवी खाली पडून पुढे गेली आहे. तशी ती त्या समोरील मुलाला म्हणाली..

भाऊ... माझी पिशवी तुमच्या पायापाशी आली आहे..!

हे वाक्य ऐकल्यावर, तो गडी एकदम चपापला.. कारण, मगाशी त्याने " त्या " भरलेल्या पिशव्या पाहिल्या होत्या. काय करता, शेवटी चाचपडत त्याने ती संभाव्य पिशवी..
हाताचा अंघठा आणि त्या शेजारच्या बोटाने चिमटीत उचलून त्या विवाहितेला दिली.
त्यावेळी.. ती विवाहिता म्हणाली, या पिशवीत खायच्या वस्तू आहेत.

" ते नाही. "

यावेळी.. हा प्रसंग पाहायला, आणि तो पाहून हसायला मी एकटाच होतो. कारण, हा प्रसंग पाहताना मला कोणी पाहत नव्हतं. अशा अविर्भावात मी मोबाईलवर व्यस्थ होतो. आणि आमचं जाडजूड मंडळ बसच्या हेलकाव्याने निवांत झोपेच्या आहारी गेलं होतं..!