पूर्वी.. आमच्या घराशेजारी, एक तिबेटी महिला राहायला होती. त्या महिलेचा सगळा जन्म.. भारतात, म्हणजे महाराष्ट्रात गेला.
पण, त्या बाईला मराठी भाषा काही कधी बोलता आलीच नाही.
तिला.. मराठी भाषा समजायची, पण बोलता बाकी येत नव्हती. त्यामुळे, आमच्याशी बोलताना ती हिंदीतच बोलायची.

आणि त्याविरुद्ध.. माझ्या आईला हिंदी भाषा बोलायला येत नव्हती, पण समजत मात्र होती. त्यामुळे, माझी आई आणि ती भाभी एक दुसऱ्याशी बोलताना. 
भाभी माझ्या आईशी हिंदीत बोलायची, आणि.. माझी आई तिच्याशी मराठीत बोलायची. आणि, हा वार्तालाप.. नेहेमी असाच चालू असायचा.

पण एकदा काय झालं..
त्या नेपाळी भाभीला " बाहेरचं " झपाटलं. त्यावेळी, तिच्या अंगात दहा लोकांचं बळ आलं होतं. हे, मी स्वतः माझ्या डोळ्याने पाहिलं होतं.
आणि.. कधी नाही ते,
ती भाभी, त्या झपाटल्या पणात, चक्क अगदी स्पष्ट " मराठी " भाषा बोलत होती.

यावर.. कोणाचा विश्वास असो अथवा नसो. पण, हि गोष्ट अगदी सोळा आणे खरी आहे..!