उद्या, आपल्या लाडक्या गणरायाच्या आगमनाचा दिवस आहे.

त्यावेळी, काळाची गरज होती.
म्हणून, आपणाला देवाला रस्त्यावर आणावं लागलं होतं.
आता, तशी परिस्थिती उरलेली नाहीये. त्यामुळे, त्याला पुन्हा एकदा आपल्या घरात नेण्याची वेळ आली आहे. स्वतःला हिंदू म्हणवणारे काही लोकं सुद्धा देवादिकांना मानत नाहीत. किंवा मूर्तीपूजेला मानत नाहीत. तर, इतर धर्मियांना नावं ठेवण्याचा आपल्याला कोणताच अधिकार नाही.

देव रस्त्यावर आनल्यावर, त्याची विटंबना हि होणारच..!

पण तोच देव जर आपल्या घरात असेल. तर त्याची विटंबना कोणी करू शकेल का..?
आपणच हे उद्योग वाढवत असतो, असं तुम्हाला वाटत नाही का..?

घरात बसवणारी मूर्ती सुद्धा अगदी लहान आणि शक्यतो शाडू मातीची आणून बसवा. शक्य असल्यास, आणि जमल्यास, आपल्याच परसबागेत किंवा घरातील पाण्यात तिला विसर्जित करा.
नाहीच तर एक नवीन पर्याय आहे.
तांब्या, पितळेची किंवा एखादी पंचधातूची मूर्ती कायमस्वरूपी आणून ठेवा. विसर्जनाची झंझट नाही. मूर्तीवर आपल्या घरातच विसर्जनाचा सोपस्कार आटोपयचा. आणि, एक शोभिवंत बाप्पाची मूर्ती सुद्धा कायमस्वरूपी आपल्या घरात विराजित असेल.

चला तर मग आज एक शपत घेऊयात.

आम्ही कोणतेच हिंदू सणवार साजरे करायचे बंद करणार नाही. पण त्याला आलेलं एक विशिष्ट ओंगळ रूप, आम्ही नक्कीच बदलू. आणि, आपल्या धर्माप्रती आपली जागरूकता वाढवू.