मी शक्यतो हॉस्पिटल मध्ये एडमीट असणाऱ्या कोणत्याच व्यक्तीला भेटायला जात नाही.
त्याला तसं फार मोठं कारण सुद्धा आहे,
फार पूर्वी ज्यावेळी माझा फार मोठा अपघात झाला होता. त्यावेळी, मला भेटायला दवाखान्यात मित्रांच्या नातेवाईकांच्या अगदी झुंडीच्या झुंडी यायच्या. आजवर कधीही, महिनोन्महिने मला न भेटणारे लोकं. त्यावेळी मला भेटायला आले होते.
ते त्यांच्या ठिकाणी भले दुरुस्त असतील. पण साहजिक.. मला संशय येणारच ना...!
मला नको त्या व्यक्ती भेटायला यायला लागल्या आहेत. म्हणजे माझ्या जीवाचं काही बरं वाईट तरी होणार नाहीये ना..?
त्यामुळे.. शेवटचं भेटून घेऊयात..!
म्हणून तरी, हे सगळे मला भेटायला येत नसावेत ना.?
पण सुदैवाने तसं काहीएक नव्हतं.
पण मी, तसा खूप शंकेखोर मनुष्य. शेवटी, मी माझ्या डॉक्टरांना एकांतात विचारलंच.
डॉक्टर सगळं काही ठीक आहे ना.? काही विपरीत घडणार असेल तर तसं मला सांगा..!
त्यावर डॉक्टरांनी मला धीर दिला, आणि काही काळजी करू नकोस म्हणाले.
तेंव्हा कुठे माझा जीव भांड्यात पडला.
कारण अपघातामध्ये माझ्या डोक्याला फार मोठा मार लागला होता. असो, सुदैवाने त्या दुखण्यातून मी सहीसलामत बाहेर पडलो. पण तेंव्हापासून, मी एक गोष्ट आजवर करत आलोय.

माझा कोणी मित्र किंवा आप्तस्वकीयांपैकी कोणी व्यक्ती आजारी असेल. तर मी त्याला सहसा दवाखान्यात भेटायला जात नाही. नाही म्हणता, जमेल तितकं टाळायचा प्रयत्न करत असतो. आणि तो संभाव्य व्यक्ती बरा होऊन घरी आला. कि मस्तपैकी त्याच्यापाशी बसून तास दोन तास घालवत असतो. त्याला, त्याच्या आवडीचा खाऊ घेऊन जात असतो.
खरं तर, रुग्णाला दवाखान्यात भेटायला जाऊन आपण त्याला एकप्रकारे कष्टच देत असतो, त्यावेळी त्याला आरामाची खूप आवश्यकता असते. आणि नेमकं त्यावेळी, आपण त्याला नको ते प्रश्न विचारून भंडावून सोडत असतो. आणि त्याला, खऱ्या अर्थाने आणखीन आजारी पाडत असतो.

त्याकरिता.. तुमचा कोणी मित्र किंवा आप्त आजारी असेल, दवाखान्यात एडमीट असेल. त्यावेळी तुम्ही त्या रुग्णाला न भेटता, त्याच्या नातेवाईकांना भेटा. त्याच्या उपचाराकरिता काही कमी जास्ती मदत लागतेय का त्याची विचारणा करा. ते तर नक्कीच नाही म्हणतील, पण परिस्तिथी पाहून तुम्ही तुमच्या ऐपतीप्रमाणे पाकिटातून त्यांना हजार पाचशे रुपयाची मदत नक्कीच करू शकता. किंवा.. चुकून दवाखान्यात भेटायला गेलाच, आणि तिथे औषध गोळ्यांची चिट्टी वगैरे दिसत असेल. तर हक्काने तुम्ही तो खर्च उचलू शकता.
कोणाच्याही आजारपणात, ते संभाव्य घर खूपच जेरीस आलेलं असतं. त्यावेळी आपला हा आर्थिक आधार त्यांना लाख मोलाचा सहारा देऊन जातो.

आजारी व्यक्तीच्या तोंडाला चव राहत नाही. त्यामुळे बरीच जनं त्यांना महागडे बिस्किट्स, केक्स, जुसेस, मोठाले बुके घेऊन जात असतात. पण त्यावेळी, हे सगळं घेण्यासाठी त्याचं शरीर त्याला साथ देत नसतं. किंवा त्यावेळी ते सगळं स्वीकारण्याची त्यांची मानसिक तयारी नसते. जमल्यास वरीलप्रमाणे आपण त्याला कोणतीही मदत करू शकतो.
आजकाल आपण, लग्नात आहेर देण्याचं बंदच केलं आहे. तर त्या हिशोबातील काही पैसा आपण या मार्गाने नक्कीच खर्च करू शकतो. लग्नात सगळे आनंदी असतात, त्यामुळे कोणी आपल्याला आहेर केला कि नाही..? हे पाहायला, यजमानाकडे वेळ नसतो.
परंतु..आजारपणातून बाहेर पडताना आपण केलेली हि लाख मोलाची मदत. घेणारे आणि पाहणारे सुद्धा भरपूर असतात.
त्यामुळे..याप्रकारे त्या कुटुंबाला मदत करून, आपण त्यांना आर्थिक विवंचनेतून नक्कीच बाहेर काढू शकतो. याची मला पुरेपूर खात्री आहे..!