मध्यंतरी.. घराबाहेर कसला तरी आरडाओरडा चालू होता.

मोठमोठ्याने मारामारीचा आणि किंचाळण्याचा आवाज येत होता. तशी तर भांडणं पाहायला, किंवा करायला सुद्धा मला बिलकुल आवडत नाही. भांडण म्हंटलं, कि माझ्या अंगावर अगदी काटाच येतो.
पण.. नेम काय घडतंय ते पाहायला मी गेलरीमध्ये आलो. तर, नेमकी स्ट्रीट लाईट बंद होती. शेवटी, सगळा पोशाख अंगावर चढवून मला जिना उतरून खाली जावं लागलं.
अंधारामुळे काही दिसत नव्हतं. पण एक आडदांड मुलगा एका नाजूक मुलीला भयंकर मारझोड करत होता. अंधार असून सुद्धा, समोरचं दृश्य फक्त कानाने ऐकूनच असं वाटत होतं, आपण मध्ये पडून ती भांडणं मिटवावी. पण, रागाच्या भरात त्या व्यक्तीने आपल्याल्या ठोकलं तर..? नवीन वादाला तोंड फुटायची शक्यता नाकारता येत नव्हती. आणि हमखास असं घडतंच हे तुम्ही सुद्धा ऐकून किंवा जाणून असाल..

असो.. तर त्या गर्दीमध्ये न पडता. मी तिथे असणाऱ्या माझ्या मित्रांना हा काय प्रकार चालू आहे, ते विचारलं. आणि, घडलेली हकीकत ऐकून मी अगदी सैरभैर झालो.
तसं पाहिलं तर, हा विषय काही खास नव्हता. आणि, तसं पाहायला गेलं तर. हा विषय तितकाच गंभीर सुद्धा होता. नवऱ्याच्या हातून मार खात असणाऱ्या त्या तरुणीने..

" चक्क, शुद्ध हरपे पर्यंत मदिरा प्राशन केली होती..! "

त्यामुळे, तिचा नवरा तिला गुरासारखा बडवत होता. आणि, ती बिचारी मार वाचवण्यासाठी फुकाचे प्रयत्न करत होती. इथे तिथे लपण्याचा केविलवाणा प्रयत्न करत होती. आज तिचा कोणीच वाली नव्हता. त्यात.. आगीत तेल म्हणून, काही महिला सुद्धा त्या मुलाला तिला मारण्यासाठी प्रोत्साहित करत होत्या. त्या मुलीवर फार मोठं संकट कोसळलं होतं. तिने, भारतीय रितीरिवाजाला अनुसरून फार मोठा गंभीर गुन्हा केला होता. असह्य मारामुळे, तिचं ते गुरासारखा हंबरडा फोडनं मला तरी ऐकवत नव्हतं.
आपल्यावर फार मोठं संकट कोसळल्यावर, आपण 'बापरे' म्हणतो. किंवा, आपण बापाची आठवण करत असतो, आईची नाही. याची मला त्यावेळी पुन्हा एकदा प्रचीती आली.
मद्यधुंद अवस्थेत सुद्धा.. ती मुलगी, तिच्या वडिलांच्या नावाचा पप्पा ss , पप्पा ss , पप्पा ss म्हणून धावा करत होती. आणि, सोबतच भयंकर बडवली सुद्धा जात होती.
शेवटी गर्दीतील काही महिलांनी तिचे हाल पाहून तिथे मध्यस्थी करण्याचा प्रयत्न केला. तर त्या महिलांना सुद्धा भलताच बोल पडला.

" दोन पोरांची आई आहे हि. आणि रोजच्या रोज अशी फुल पिऊन घरी येतीय ती. काय करावं आमच्या पोरानी..? तुम्हाला येवढा पुळका येत असेल तर तुमच्या घरी घेऊन जावा तिला..! "

या वाक्क्यापुढे कोण आणि काय बोलणार..? शेवटी, सगळ्यांनी मिळून त्यांना समज दिली. तिला तुम्हाला जे काय मारायचं असेल, ते तुमच्या घरी नेवून मारा. रस्त्यावर कशाला तमाशा करताय..?
तेंव्हा कुठे, त्यांची भांडणं थोडावेळ थांबली. आणि, सगळे जिकडे तिकडे झाले.

माणूस दारू प्यायला, तर त्याला सगळं माफ असतं.
आणि..
बाई दारू प्यायली, तर त आपल्यामध्ये ते पाप असतं..! "

आजवर कोणत्याच व्यक्तीला, तो दारू प्यायला आहे म्हणून इतकं बडवलेलं मी पाहिलं नाहीये. आता.. त्या महिलेला, दारूचं व्यसन का आणि कोणामुळे जडलं असावं..? ते त्या बिचारीलाच ठावुक. पण आपल्या देशात, तळागाळातील महिलांना या असल्या गोष्टींची बिलकुल मान्यता नाहीये. उच्चभ्रूंसाठी.. महिलांनी दारू पिणं, हि अगदी किरकोळ बाब आहे. परंतु.. काहीही झालं तरी, तळागाळातील स्त्री हि अजून बंदिनीच आहे. हे सगळं लिहिण्यामागे, महिलांनी मदिरा प्राशन करावी. असा माझा मुळीच हेतू नाहीये. परंतु,समान नागरी कायदा किंवा महिलांना पन्नास टक्के आरक्षण, ह्या फक्त कागदोपत्रीच्या गोष्टी आहेत. याची, पुन्हा एकदा मला प्रकर्षाने जाणीव झाली.