पोस्टमॉर्टेम
=============

o हं, चला.. आवरा ना आता लवकर...!

- का.. एवढी कसली घाई लागली आहे तुला.? आत्ताच तर आलोय आपण. आणि लगेच,

o आवरा हो लवकर, माझ्या घरी लहान मुलीला मी कोणाकडे तरी ठेवून आले आहे.

- अरे व्वा...किती वर्षांची मुलगी आहे तुला.?

o दोन वर्षांची आहे..!

- आणि, तुझे मिस्टर..?

o आहेत, एका खाजगी कंपनीत कामाला आहेत ते. दोन शिफ्ट मध्ये काम असतं, आज दुपारपाळी आहे त्यांना.

- अगं.. मला एका गोष्टीची कमाल वाटतेय. तुझा येवढा चांगला हसता खेळता संसार असताना, तू हे असले नको ते 'धंदे' का म्हणून करतेयस..?

o हे बघा.. तुम्ही तुमच्या कामाशी मतलब ठेवा. नको त्या चौकशा कशाला करताय..?

- तू दिसायला किती सुंदर आणि सोज्वळ आहेस. तुला पाहून कोणी अशी कल्पना सुद्धा करू शकणार नाही. कि तू हे असलं काम करत असशील. तुला असं वाटत नाही का, कि तुझ्या घरच्यांची तू फसवणू करत आहेस..?

o आणि.. तुम्हाला पाहून कोण म्हणेल, तुम्ही तर चांगल्या घरातले दिसत आहात. तरी सुद्धा बाहेरख्याली पणा करत असाल म्हणून..?

- हाहाहाहा... रागावलीस वाटतं, बरं ते जाउदेत..!

o का..? ते का म्हणून जाऊदेत..? तुमच्या बायकोने तुम्हाला मोकळे पणाने कुठेही वावरायचं सर्टिफिकेट दिलं आहे का..? बाहेर जावा, आणि तुमच्या मनाला वाट्टेल ते करा म्हणून..!

- तसं नाहीये गं बाई, पण तू हे जे काही करत आहेस ते बाकी मला पटत नाहीये.

o ठीक आहे... नाही करत, माझे पैसे चुकते करा. मी अशीच आल्या पावली निघून जाते..

- अरे बापरे, अगं बस गं... तुझ्या नाकावर राग मात्र लगेच येतो बरं का..!

o तसं नाहीये.. रोजच्या त्याच-त्याच प्रश्नांना आता मी खूप कंटाळले आहे. किती लोकांना तेच-तेच आणि पुन्हा-पुन्हा सांगायचं. हे सगळं, ऐकणाराला तर खूप मजा वाटत असते. पण सांगताना, माझं काळीज मात्र तीळतीळ तुटत असतं. हे कोणाला समजलं तरच. असली कामं, कोणी हौसेने करत असतं का..?

- बरं जाऊदेत.. एकदा माझ्याकरिता, तू मला ते सगळं सांगच. ए डार्लिंग, सांगतेस ना..!

o काय सांगू... माझं मेलीचं नशीबच फुटकं आहे. नवरा मस्त धडधाकट आहे. पण आता तो माझ्या काहीच कामाचा उरला नाहीये.

- कामाचा नाही..! मग तुला मुलगी कशी झाली..?

o हो..तेवढेच 'त्राण' होते त्याच्या अंगात. नाहीतर, आता तर तो माझ्या काहीच 'कामाचा' उरला नाहीये. माझ्या, मदमस्त जवानीला त्याला स्पर्श सुद्धा करावासा वाटत नाही. ह्या बाबतीत अगदी उदासीन आणि 'कमी' आहे तो..!

- ठीक आहे.. पण त्याकरिता, तुला हाच एकमेव मार्ग उरला होता का..? अजूनही बरेच मार्ग होते. तुझी हौस भागवणारा व्यक्तीच तुला हवा होता ना. तर मग, तुझ्या जाळ्यात तर कोणताही पुरुष अगदी अलगद अडकला असता. आणि, तुझा कार्यभाग सुद्धा उरकला असता..!

o हं... मी, ते सुद्धा करून पाहिलं आहे. पण, शेवटी पुरुषच तो. आलाच त्याच्या जातीवर.
तुम्ही म्हणताय त्याप्रमाणे, सुरवातीला मी सुद्धा हाच विचार केला होता..
वर्षभरापूर्वी.. एक तरुण मुलगा माझ्या आयुष्यामध्ये आला होता. तो.. अंगापिंडाने, आणि दिसायला सुद्धा खूपच सुंदर होता. मला, भरपूर आणि हवं तेवढं सुख देत होता. समाधानी ठेवत होता. पण, कालांतराने..
तो सुद्धा, माझ्या शरीराचे लचके तोडायला लागला. माझा, वापर करू लागला. मला ब्लॅकमेल करू लागला. माझ्या, मजबुरीचा फायदा उचलू लागला. त्याने तर, माझं जीवनच हराम करून टाकलं होतं. शेवटी वैतागून, त्याचा ससेमिरा चुकविण्यासाठी मी ते गावच सोडून दिलं. खूप त्रास झाला मला त्या गोष्टीचा. नालायक मनुष्य कुठला..!

- म्हणून.. इथे आल्यावर, तू हा व्यवसाय स्वीकारलास..?

o हो... असल्या फालतू मुलांच्या जाळ्यात फसण्यापेक्षा. तुमच्या सारखे, हौसेचे आणि नादिक असलेले लोकं मला कधीही चांगलीच वाटतात. तुमच्या सहवासात मला आनंद हि मिळतोय. आणि, सोबतच पैसा सुद्धा मिळतोय. आणि, रोज नवनवीन सहवास सुद्धा. पण, त्या रोजच्या सहवासात एक वेगळंच प्रेम असतं. वासना अशी मुळीच नसते. आज, तुमच्या डोळ्यात सुद्धा मला तेच प्रेम दिसतंय, वासना नाही. चला तर मग, गप्पा खूप झाल्या, आता..मला तुमचा मोबदला द्यायची वेळ झाली आहे..
.
एवढं बोलून.. तिने, आपल्या केसात रुतलेला चिमटा बाहेर काढला. केसांना, सैल आणि मोकळं उधान दिलं. काचोळीचं करकचलेलं पहिलं बटन तट्ट करून उघडलं गेलं. त्याबरोबर तिच्या गोऱ्यापान देहाचं, त्याला यथोचित दर्शन घडू लागलं. तो हि, बेधुंदपणे हलकेच तिच्या बाहुपाशात विसावला.

आणि, विषयाला पूर्णविराम मिळाला..

( अपूर्ण )