होऊदे खर्च,
पण खा फक्त.. आईच्या,बायकोच्या हातचं,
आणि घरचं.. ( भाग :- १ )
========================

बायकोच्या रोजच्या त्रासाला ( अहो... आज काय भाजी करू..? ) कंटाळून. मी स्वतः बनवलेलं एक मेनूकार्ड आमच्या किचनमध्ये लाऊन ठेवलं आहे. मध्यंतरी, मी त्याचा फोटो सुद्धा इथे अपलोड केला होता. हा विषय झाला भाजी बनवण्याचा. तर त्यावर, तो विषय सोडून माझ्या बायकोचा मला आणखीन एक खास पुणेरी शैलीतला प्रश्न असतो.

अहो.. तुम्ही किती चपाती खाणार आहात..?

आता.. तिला हा पुणेरी वान लागलाय कि गुण लागलंय काय माहिती. पण, खरं पाहायला गेलं तर जेवणात कसली आलीयेत हो मोजमापं..?
आपल्या पोटाचा, आपल्याला कधी अंदाज येतो का..?
जेवणाचं मुख्य अंग, म्हणजे आज ताटात भाजी काय आहे..?
हे सगळं, त्यावर अवलंबून असतं. ताटात जर, आपल्या खूपच आवडीची एखादी भाजी असेल. तर आपल्या पोटातील अग्नी दुप्पट वेगाने प्रज्वलित होतो. आणि मनुष्य, रोजच्या मात्रेपेक्षा दोनच्या जागी तीन चपात्या सुद्धा खाऊन जातो.
खरं तर.. ह्या महिला मंडळींनी, रोजच्या प्रमाणे हवं तितकंच चपातीचं पीट मळून ठेवलेलं असतं. तरी सुद्धा, त्या हा प्रश्न का विचारात असाव्यात..?
हे कोडं, मला आजतागायत उलगडलं नाहीये..!

मध्यंतरी.. माझ्या बायकोने मला नेमका हाच प्रश्न विचारला. तसा तर, ती रोजच न चुकता हा प्रश्न मला विचारत असते. पण त्या दिवशी, मी जरा वेगळ्याच मूडमध्ये होतो. आणि, तिचा संभाव्य प्रश्न मला येऊन धडकला.

अहो.. तुम्ही किती चपाती खाणार आहात..?

मी सुद्धा गंमत म्हणून, त्या दिवशी तिला म्हणालो. भाजी काय आहे गं..?
तर म्हणाली.. आळूचं फदफदं आणि मासवड्या आहेत.
खरं तर, मी संध्याकाळी अगदी अल्पाहार घेत असतो. पण वरील दोन्ही विषय माझ्या खूपच आवडीचे आहेत. म्हणून मी तिला मुद्दामच म्हणालो.

आज, मी पाच चपाती खाणार आहे....!

त्यावेळी, माझ्या ह्या अवघड उत्तरावर तिची काहीएक प्रतिक्रिया नव्हती.
नेहेमीप्रमाणे पानं लावली गेली, मी जेवायला बसलो. तिने सुद्धा, माझ्यासाठी पाच चपाती बनवल्या होत्या. पण तिने, त्या रोजच्या चपातीचा आकार कमी करून हा 'आकडा' वाढवला होता.

लैच हुशार असतात हो ह्या महिला मंडळी..!

पण.. त्यादिवसापासून एक गोष्ट मात्र घडली. मी सुद्धा, माझ्या जेवणाचा वाढीव आकडा तिला कधीही सांगत नाही. नेहेमीप्रमाणे, " आन्देव आणि पेटमे जान्देव. "
एकुणात, असा कार्यक्रम असतो.
त्यामुळे पर्यायाने, आमच्या घरात शिळं अन्न पडत नाही. आणि, ताजं अन्न सुद्धा कोणाला कमी पडत नाही. रात्रीला, आमच्या घरातील चपातीचं टोपलं रिकामं असतं.

पण.. ते सुद्धा, आनंदाने भरून पावलेलं असतं...!

( क्रमशः )