Saturday, 28 January 2017

इलेक्शन्स म्हणजे, काही मोजक्या कार्यकर्त्यांकरिता अगदी सुगीचे दिवस असतात.
बरेच दिवस, गावामध्ये असून सुद्धा पडद्याआड गेलेले काही व्यक्ती पाच वर्षांनंतर अचानकपणे आपल्याला गावामध्ये दिसू लागतात. त्यावेळी आपण सुद्धा अगदी कोड्यात पडतो.
आयला.. गेली पाच वर्ष हा माणूस नेमका होता तरी कुठे..?
तेंव्हा कोणताही ठोकताळा न मानता, तुम्ही समजून जावा. आता इलेक्शन जवळ आले आहेत.
तसं पाहायला गेलं तर, हि " धुमकेतू " लोकं त्या पिढीजात राजकारणी लोकांचे हुकमी एक्के असतात. त्यांच्या अंगात, सतत राजकारण सळसळत असतं.
मी तर म्हणेन, त्यांना राजकारण या विषयाचं व्यसनच लागलेलं असतं. पण खिशात पैसा नसल्याने, हि लोकं इतर उमदेवारांना मदत करत या क्षेत्रात आपली वाटचाल करत असतात.
आणि.. या ना त्या कारणाने, स्वतःची राजकारणाची हौस ते भागवून घेत असतात.
कारण कोणत्याही परिस्थितीत, यांना त्यांच्या आवडत्या विषयाला अलविदा करायचा नसतो.
आणि, नेमका या गोष्टीचा गैरफायदा घेत.
काही राजकारणी मंडळी, अशा लोकांना त्यांना जमेल तसं पोसत असतात. किंवा, यांच्या सगळ्या नाड्या तरी त्यांच्या हातात असतात.
त्यामुळे, ती हौशी लोकं..
अहोरात्र, आणि हवं तेंव्हा फक्त यांच्या करीताच झटत असताना आपल्याला पाहायला मिळतात.
खरं तर, राजकारण या विषयाचा मला फार तिटकारा आहे.
कारण, आजच्या घडीला प्रत्येक व्यक्तीला नगरसेवक व्हायचं आहे. खरं तर.. प्रामाणिकपणे जनतेची सेवा करणारे लोकं आता राहिलेतच कुठे..? त्यामुळे, कधी-कधी माझ्या मनात विचार येतो.
कि चालू जमान्याप्रमाणे,
आता " नगरसेवक " हे नाव बदलून. ते आता, " नगरमालक " असं करायला हवं.
खरं आहे हो,
तुम्ही सांगा, कोणते आणि किती नगरसेवक आपल्या सेवेला हजर असतात..?
ते आपले सेवक आहेत, तर त्यांनी आपल्याला साहेब म्हणायला हवं. आपली हवी ती सामाजिक सेवा करायला हवी. पण आज तसं नाहीये ना,
आजच्या घडीला, आपल्यालाच त्यांना साहेब म्हणावं लागतं. त्यांच्या मागेपुढे करावं लागतं.
काय करता.. कलियुग आहे, जोपर्यंत जनतेची सेवा करणारा खरा नेता मिळणार नाही. तोपर्यंत शहराचा विकास सुद्धा होणार नाही.

No comments:

Post a Comment