आपल्या घरातील, किंवा आपल्या जवळच्या नात्यामधील नातेवाईकाच्या घरामध्ये एखादं गोड गोबरं लहान मूल असेल.
तर.. त्या लहान बाळाचा, नकळत आपल्याला खूप लळा लागून जातो.
त्यावेळी, लाडाने त्याचा पापा ( पप्पी ) घेत असताना. आपण,त्याचे पापे इतके त्वेषाने घेत असतो. कि, आपल्याला त्यावेळी थोडक्यात असं मुळी भागातच नसतं..!
त्या बाळाचे.. आपण, फार मनभरून आणि मुखभरून पापे घेत असतो. त्या ठराविक वेळी,
तर.. त्या लहान बाळाचा, नकळत आपल्याला खूप लळा लागून जातो.
त्यावेळी, लाडाने त्याचा पापा ( पप्पी ) घेत असताना. आपण,त्याचे पापे इतके त्वेषाने घेत असतो. कि, आपल्याला त्यावेळी थोडक्यात असं मुळी भागातच नसतं..!
त्या बाळाचे.. आपण, फार मनभरून आणि मुखभरून पापे घेत असतो. त्या ठराविक वेळी,
" त्याचे गाल, आता.. खाऊ कि गिळू. "
आपल्याला.. अगदी असं झालेलं असतं. त्यावेळी, आपलं प्रेम इतकं ओतू चाललेलं असतं. कि, त्याचा गोरा गोबरा गाल, आपण आपल्या ओठाने जमेल तितका आपल्या तोंडाच्या आत ओढत असतो. काहीवेळा तर, आपण दात आणि ओठांच्या साहाय्याने त्याच्या गालाचे हलकेसे चावे सुद्धा घेत असतो.
जोवर.. ते बाळ रडून, किंवा आपल्याला हाताने झिडकारून आपल्याला प्रतिकार करत नाही. तोवर आपली हि लाडिक प्रक्रिया किंवा प्रतिक्रिया चालूच असते..!
परंतु.. हाच प्रकार, काही "अपवाद" वगळता. कितीही गुटगुटीत असणाऱ्या, एखाद्या अनोळखी बाळाच्या बाबतीत आपल्याकडून कदापी होत किंवा घडत नाही.
No comments:
Post a Comment