दिलीप कुमार ( युसूफ खान ) जेंव्हा सुपरस्टार होते, त्यावेळचा हा किस्सा आहे.
त्यांची एक बहीण, अजमेर दर्ग्याची फार मोठी भक्त होती. दर महिन्याला, त्यांचा तिथे एक खेटा ठरलेला असायचा.
तिथे जाण्या येण्यात.. त्यांची अजमेर मध्ये राहात असणाऱ्या एका बड्या व्यक्तीशी ओळख झाली.
त्यांच्या मुलाला सुद्धा सिनेमाचं फार वेड आहे, असं सांगत माझ्या मुलाला तुमचे बंधू सिनेमात काम करण्याची संधी देतील का..? अशी त्यांनी विचारणा केली.
दिलीप कुमारच्या बहिणीने, त्या व्यक्तीला ताबडतोब आपला होकार कळवत, तडक त्या मुलाला आपल्या सोबत घेतलं. आणि मुंबई गाठली.

तो गोरा गोमठा उंचापुरा देखणा मुलगा काही दिवस दिलीप कुमार यांच्या घरातच राहायला होता. तो मुलगा बरेच दिवस त्यांच्या बंगल्यात होता. रोज तो त्यांना मिळालेले पुरस्कार पहायचा. आणि आपल्याच स्वप्नात हरवून जायचा.

एके दिवशी, अचानकपणे त्या मुलाची आणि दिलीप कुमार यांनी भेट झाली. त्यावर त्याची ओळख करून घेतल्यावर ते त्या मुलाला म्हणाले.

" चांगल्या घरची लोकं, सिनेमात कामं करत नाहीत..! "

तू दुसरं काहीतर कर, पण सिने क्षेत्राचा नाद सोडून दे. हा सगळा भुलभुलैय्या आहे.
त्यानंतर.. नाऊमेद होऊन तो मुलगा पुन्हा आपल्या घरी निघून गेला. पण त्याने आपल्या मनात जोपासलेलं वेड कायम ठेवलं. त्यानंतर त्याने, सिने क्षेत्राचा संपूर्ण अभ्यासक्रम पूर्ण केला.
आणि बॉलीवूड मध्ये यशस्वी पदार्पण केलं. आपल्या अदाकारीने, सिने क्षेत्रात आपल्या नावाचा एक अनोखा ठसा उमटवला.

जर त्या मुलाने, दिलीपकुमार यांचे बोल ऐकून या क्षेत्राला रामराम केला असता. तर आजच्याला, एका जातिवंत अभिनेत्याचा अभिनय पाहायला आपण सर्वजन मुकलो असतो. अशा या दिग्गज नायकाचं नाव आहे.

#नसीरुद्दीन_शहा

अन्नू कपूर यांच्या डायरीतून.