काल दुपारी एक गम्मतच झाली..!

एकतर उन्हाचा भयंकर तडाखा, आणि त्यात माझ्या कामावरील गाडीतून इलेक्ट्रिक खांबावर लावलेले जुने फ्लेक्स काढायचं आमचं काम चालू होतं. दुपारचे बारा वाजत आले होते.
पुण्यातील मध्यवर्ती भागात, एका दर्ग्या शेजारील खांबावरील फ्लेक्स काढण्यासाठी माझी गाडी त्याठिकाणी रस्त्यावर उभी होती. आमचे कर्मचारी त्यांचं काम करत होते.
तितक्यात, त्या दर्ग्याच्या बाहेर हार फुलं विकणारा एक मुसलमान व्यक्ती माझ्या गाडीपाशी आला. आणि माझ्या गाडीला त्याची गाडी आडवी घालत, तो गाडीत बसलेल्या आमाच्या साहेबांना म्हणाला,
साहेब.. हे सगळं मी फक्त माझ्या पोटासाठी करतोय हो, माझ्याकडे या पथारीचं लायसन सुद्धा आहे. कृपा करून तुम्ही माझी पथारी उचलू नका. तुम्हाला हात जोडून विंनती आहे माझी.

खरं पाहायला गेलं तर, त्याठिकाणी आम्ही त्या अतिक्रमणच्या कामासाठी आलोच नव्हतो.
पण कसं आहे, घाबरणाऱ्या व्यक्तीला फक्त घाबरण्याचा बहाणा हवा असतो. आणि तो आहे सुद्धा बरं का. शेवटी, माझ्या गाडीवर कोणताही लाल, पिवळा दिवा नसताना सुद्धा. माझ्या गाडीची पुणे शहरात फार मोठी दहशत आहे. काय आहे, शेवटी ते आमचं काम आहे

आणि तितक्यात.. सगळा राग एकवटून तो बिचारा स्वतःच बोलायला सुरु झाला.

म्हणाला.. साहेब, मी सुद्धा पूर्वी पोलीस खात्यात कामाला होतो. पण एकदा,
एक आरोपी मी कोर्टात घेऊन जात असताना. दुपारच्या नमाजीची आजान झाली. आणि माझ्यासोबत असणारा तो आरोपी मला म्हणाला,
साहेब तुम्ही सुद्धा मुस्लीम आहात मी सुद्धा मुस्लीम आहे. माझी एक इच्छा मी तुमच्याकडे व्यक्त करतो. उद्या पुन्हा मला जेलमध्ये जावं लागनार आहे.
तर.. आजच्याला तुम्ही मला मस्जिद मध्ये जाऊन नमाज अदा करू देताल का..!
मी सुद्धा.. अगदी मोठ्या मनाने त्याच्या हातातल्या बेड्या काढल्या. आणि त्याला नमाज अदा करण्यासाठी मस्जिदमध्ये सोडला.
आणि, त्या गुन्हेगाराने नमाजचा बहाणा करून तेथून पलायन केलं. आणि, त्या गुन्ह्यात मला नोकरीतून कायमचं निलंबित करण्यात आलं. आणि त्यामुळे, आज मी चक्क रस्त्यावर आलो आहे.

" एके काळचा मी पोलीस व्यक्ती, आज दर्ग्याच्या बाहेर मी हि हार फुलं विकत आहे..! "

वीस वर्ष झाली हो.. तो आयघाला गुन्हेगार आजवर काही सापडला नाही. पण माझ्या नोकरीला बाकी तो पक्का चुना लाऊन गेला.
आमच्या साहेबांना हे सगळं सांगता-सांगता, तो व्यक्ती त्या गुन्हेगाराला खूप शिव्या शाप देत होता. जो कि, हा सुद्धा त्याचाच भाऊबंद होता.

आणि अचानक.. त्या व्यक्तीचं माझ्याकडे लक्ष गेलं. आणि, माझ्या हनुवटी वरील " मुसलमानी " दाढी पाहून, तो सुद्धा फसला. आणि, मला म्हणाला..

शेख साहब, मैने घुस्सेमे बहोत कुछ बोल दिया, इसलिये आपको बी बहोत घुस्सा आया रहेंगा..! लेकीन, मै भी क्या करू. वोह हरामखोर के वजहसे मेरी नोकरी गयी ना. हो सके तो मुझे माफ कर दो..!

शेवटी.. त्याची मनधरणी करण्यासाठी मी सुद्धा त्या व्यक्तीला म्हणालो..
जानेदो भाई, जो नसीब मे लिखा होता है. वोह कभी टलता नही. अल्लाह ताला सबकुछ देख रहा है..!

शेवटी.. त्याची समजूत घालण्यासाठी, थोडावेळ का होईना मी सुद्धा त्याच्या होकारात माझा होकार मिसळला. आणि, सरते शेवटी गालातल्या गालात हसत माझे साहेब सुद्धा मला म्हणाले..

" चला शेख साहेब, आपली गाडी पुढे घ्या आता..! "